Konkurs prac doktorskich dotyczących muzyki polskiej - wyniki

Jury Konkursu obradowało w składzie:

prof. dr hab. Marta Szoka – Przewodnicząca Jury
prof. dr hab. Alina Mądry
prof. dr hab. Anna Nowak
prof. dr hab. Remigiusz Pośpiech
prof. dr hab. Renata Suchowiejko
prof. dr hab. Jolanta Szulakowska-Kulawik

W wyniku pierwszego etapu oceny, zakończonego posiedzeniem Jury w dniu 8 marca 2021 r., do finałowej fazy Konkursu Jury zakwalifikowało następujące prace doktorskie:

Marek Bebak, Franciszek Lilius – życie i twórczość na tle epoki, Uniwersytet Jagielloński, promotor: prof. dr hab. Zofia Dobrzańska-Fabiańska

Beata Bolesławska-Lewandowska, Symphony and Symphonic Thinking in Polish Music since 1956, Cardiff University, promotor: prof. Adrian Thomas

Krzysztof Cyran, Kanon i postmodernizm w twórczości religijnej kompozytorów polskich przełomu XX i XXI wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, promotor: prof. dr hab. Teresa Malecka

Joanna Cywińska-Rusinek, Henryk Opieński (1870-1942) życie i twórczość. Studium monograficzne na podstawie materiałów źródłowych z archiwów szwajcarskich, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, promotor: dr. hab. Marcin Gmys

Marta Dziewanowska-Pachowska, Dzieło w ruchu. Instalacje dźwiękowe Zygmunta Krauzego, Krzysztofa Knittla i Marka Chołoniewskiego, Uniwersytet Warszawski, promotor: dr hab. Iwona Lindstedt

Julia Gołębiowska, Kwartet smyczkowy w muzyce polskiej XIX wieku, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, promotor: prof. dr hab. Ryszard Golianek

Katarzyna Kaczmarczyk, Relacje malarstwa i muzyki w polskiej twórczości instrumentalnej drugiej połowy XX wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, promotor: prof. dr hab. Teresa Malecka

Andrzej Mądro, Muzyka a nowe media. Polska twórczość elektroakustyczna przełomu XX i XXI wieku, Akademia Muzyczna w Krakowie, promotor: prof. dr hab. Krystyna Wilkoszewska

Natalia Szwab, Miedzy tradycją i awangardą. Muzyka Pawła Szymańskiego, Akademia Muzyczna w Krakowie, promotor: prof. dr hab. Teresa Malecka

Sławomir Wieczorek, Socrealistyczny dyskurs o muzyce w Polsce w latach 1948-1955, Uniwersytet Wrocławski, promotor: prof. dr hab. Maciej Gołąb

Podczas posiedzenia w dniu 28 czerwca br. Jury Konkursu przyznało następujące nagrody:

Nagroda I ex aequo:

Muzyka a nowe media. Polska twórczość elektroakustyczna przełomu XX i XXI wieku – autor: dr Andrzej Mądro, Akademia Muzyczna w Krakowie, promotor: prof. dr hab. Krystyna Wilkoszewska
autor pracy doktorskiej: 7500 zł (brutto), promotor 3750 zł (brutto)
Franciszek Lilius. Życie i twórczość na tle epoki – autor: dr Marek Bebak, Uniwersytet Jagielloński, promotor: prof. dr hab. Zofia Dobrzańska-Fabiańska
autor pracy doktorskiej: 7500 zł (brutto), promotor 3750 zł (brutto)

Nagroda II:

Dzieło w ruchu. Instalacje dźwiękowe Zygmunta Krauzego, Krzysztofa Knittla i Marka Chołoniewskiego – autor: dr Marta Dziewanowska-Pachowska, Uniwersytet Warszawski, promotor: dr hab. Iwona Lindstedt
autor pracy doktorskiej: 5000 zł (brutto), promotor 2500 zł (brutto)

Trzeciej nagrody nie przyznano.

Uzasadnienie Jury:

Członkowie Jury zgodnie podkreślili bardzo wysoki poziom prac nadesłanych na konkurs, zwłaszcza 10 dysertacji, które znalazły się w II etapie. Tematyka prac obejmowała pełne spectrum zagadnień historycznych, estetycznych i analitycznych związanych z muzyką polską, jej głównymi twórcami, nurtami, gatunkami, badaczami, a nawet instytucjami. Biorąc pod uwagę prace zakwalifikowane do II etapu warto zauważyć, że swoistą dominantę stanowiły rozprawy poświęcone muzyce współczesnej, XX- i XXI-wiecznej (7) oraz dawnej, XVII- (1) i XIX-wiecznej (2). Wśród tych pierwszych znalazły się m.in. przekrojowe studia poświęcone gatunkowi polskiej symfonii, muzyce sakralnej, oryginalna interpretacja zjawiska socrealizmu, a przede wszystkim dwie znakomite próby uporządkowania niezwykle trudnego obszaru badawczego jakim jest muzyka elektroakustyczna. W konkursie nie zabrakło także prac napisanych w oparciu o nowe bazy źródłowe (twórczość F. Liliusa, XIX-wieczny kwartet smyczkowy czy działalność H. Opieńskiego), które potwierdzają, że w badaniach nad muzyką polską systematycznie maleje ilość „białych plam”.

W swej pracy Jury opierało się na pięciu podstawowych kryteriach, do których zaliczają się: poziom zastosowanej metodologii, styl i język, wykorzystanie źródeł/literatura, oryginalność/nowatorstwo oraz znaczenie rozprawy dla rozwoju badań nad muzyką polską, czyli waga podjętego tematu. Najwyższe oceny u większości Jurorów (oraz sumarycznie) uzyskały trzy nagrodzone prace uznane zarazem za najlepsze pod względem wartości poznawczej i naukowej, najciekawsze pod względem tematyki oraz posiadające największe znaczenie dla dalszego rozwoju akademickiej muzykologii i teorii muzyki.