The Roots of Dance / Korzenie tańca w Vancouver

The Roots of Dance / Korzenie tańca potrwa do końca 2022 roku. Podsumowaniem projektu będzie film dokumentalny.

Warsztaty w Vancouver poprowadzili dr hab. Aleksandra Dziurosz, Sebastian Wiertelak oraz dr Jacek Łumiński.

– Vancouver w pierwszych chwilach zdawało mi się być uporządkowanym, kompletnym, jednorodnym, nowoczesnym miastem, gdzie życie toczy się powoli i cicho, chwilami nawet nudnawo bez większych niespodzianek. – mówi dr hab. Aleksandra Dziurosz – Gdy dotknęło się jednak aglomeracji bliżej, gdy wsłuchało się w jej odgłosy, poczuło zapachy czy wkroczyło w inne niż Centrum zakamarki – unaoczniła się fascynująca różnorodność i jakaś nieodczuwalna na początku energia. Miasto jest niezwykłe. Podobne odczucia miałam podczas warsztatów. Pierwsze chwile spędzone z kanadyjskimi tancerkami i tancerzem wydawały mi się być sympatyczne, ale raczej letnie, niż unoszące twórcze skrzydła w niebiosa. Dopiero rozmowy, próby, czas spędzony z tymi fascynującymi ludźmi pokazał, że drzemią w nich niezliczone drobinki niezwykłych refleksji i wielowątkowych doświadczeń, które po scaleniu w całość, dały obraz urzekający. Potrzebny był czas i aktywny proces twórczy – otwierający wnętrza i pamięć. Potrzebne były rozmowy również o polskiej kulturze jako obszarze inspirującym i osobistym, czasami o różnokulturowym pochodzeniu uczestników projektu. Szukaliśmy podobieństw i różnic. Szukaliśmy możliwości na wypowiedzenie tego, co drzemie wewnątrz, by odkryć być może to, co dotąd nieodkryte. Każda z osób biorących udział w warsztatach to osobowość, której korzenie rodzinne i kulturowe, pochodzenie i obyczajowość jest inna. Dotykając tych warstw, przekształcając te pokłady w sceniczną, mocno intymną, wytańczoną przez nich samych wypowiedź, byłam w efekcie – jako widzka – wzruszona i jeszcze mocniej utwierdzona w przekonaniu, że nie można oceniać nikogo i niczego zbyt szybko i zbyt powierzchownie. – dodaje.

– Jako asystent mogłem doświadczyć czegoś zupełnie nowego w pracy, która była całkowicie inna, niż poprzednia praca z tancerzami z Meksyku. – opisuje Sebastian Wiertelak – W tym przypadku na warsztatach The Roots of Dance w Vancouver pojawiły się osoby głównie zainteresowane tańcem, jednak nietańczące zawodowo. Pierwszy dzień warsztatów nie był łatwy, ponieważ każda z osób miała trudności ze zrozumieniem, od czego powinny zacząć swoje poszukiwania. Kolejne dni jednak pokazały ogromny progres uczestników warsztatów, pomimo wielu trudów, mierzenia się z własną energią, skupieniem i próbą zrozumienia zagadnień. Udało się im stworzyć krótkie sekwencje ruchowe, które uświadomiły uczestnikom nowe spojrzenie na taniec oraz pracę. Każdy z nich na swój sposób próbował z naszą pomocą, zrozumieć omawiane pojęcia muzyczno-ruchowe takie jak rytm, rubato, apokopa. Następnie uczestnicy poznali regiony Polski, z których dane pojęcie pochodziło oraz które dały początek stworzenia Polskiej Techniki Tańca przez Jacka Łumińskiego. Na podstawie pracy badawczej jaką zrealizował Jacek, poszukując Polskich Korzeni, zachęcaliśmy uczestników do próby poszukiwania podobieństw, do znalezienia własnych. Praca nie była łatwa, jednak jej efekty – pomimo krótkiego czasu – były naprawdę interesujące. Cieszę się, że mogłem wziąć udział w warsztatach i doświadczyć takiego rodzaju pracy badawczej.

– Dopóki nie weźmie się udziału w programie The Roots of Dance, nie sposób docenić jego pełnego oddziaływania i głębi. Byłam wzruszona transformacją, jaką można było zaobserwować w pracy uczestniczących w projekcie artystów, podczas trzech intensywnych dni warsztatów w Vancouver. – czytamy w wypowiedzi Mirny Zagar – dyrektor The Dance Centre, Vanvouver. – Zaangażowanie i dogłębna wiedza prowadzących warsztaty zainspirowały uczestników do przekroczenia własnych granic, głębszego zbadania własnych tradycji kulturowych i umiejscowienia ich w świetle bardziej globalnego, aktualnego kontekstu, a także w ramach ich własnych doświadczeń i praktyk. Uczestnicy są chętni i otwarci, by dowiedzieć się więcej na przykładzie polskich tańców i muzyki, jak oni również mogą transponować własne tradycje i angażować się w dialog międzykulturowy. Nie mogę się doczekać tego, by zobaczyć rezultaty, gdy będę dalej śledzić zarówno prace uczestników z Vancouver, ale też jak projekt rozwinie na całym świecie!