Wersja do druku

Udostępnij

W ramach XXI Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca – Centrum Kultury w Lublinie, East European Performing Arts Platform (EEPAP) oraz Pracownią Teatrologii UMCS w Lublinie zapraszają w dniach 16-17 listopada do Akademickiego Centrum Kultury UMCS Chatka Żaka (ul. Radziszewskiego 16) na międzynarodową konferencję naukową Taniec i awangarda w Europie Środkowo-Wschodniej. Terytoria – źródła – biografie.

 

Języki konferencji: angielski – polski – rosyjski.

 

W historii tańca Europy Środkowo-Wschodniej w XX wieku pojawia się kilka kluczowych pytań. Czy kraje leżące pomiędzy Rosją (radziecką i późniejszą) a państwami Europy Zachodniej, silnymi politycznie i kulturowo biegunami, zdołały osiągnąć po pierwszej wojnie światowej autonomię w dziedzinie twórczości artystycznej, w szczególności w odniesieniu do sztuk młodych, do jakich zaliczał się wówczas taniec współczesny?

 

W jaki sposób taniec wpływał na kształtowanie się tożsamości narodowych w zmiennych realiach politycznych? Jak w poszczególnych krajach przebiegał proces nakładania się na siebie kategorii tradycji i awangardy, jak układały się relacje pomiędzy eksperymentem artystycznym a tańcami ludowymi i narodowymi? Jak tworzono „polityki tańca”? Jak przebiegały procesy instytucjonalizacji tradycji tanecznych, ich kodyfikacja, wpisywanie w projekty ideologiczne i próby emancypacji? Jak wzajemnie uzupełniają się historie narodowe z europejską i światową historią tańca? Wreszcie: w jaki sposób w wielkie narracje historyczne można wpisać mikrohistorie i wątki biograficzne?

 

Założeniem konferencji jest uzupełnienie tradycyjnej, wertykalnej narracji historycznej (opisującej wpływy i hierarchie) o ujęcie horyzontalne: uwzględniające lokalne zróżnicowania, wzajemne relacje pomiędzy regionami, wspomnienia osobiste. Widziana z tej perspektywy historia tańca współczesnego Europy Środkowo-Wschodniej wykracza poza opisywanie naśladownictwa czy adaptacji wzorów wypracowanych w centrach i domaga się dostrzeżenia swoistości regionów. Jednocześnie biografie artystów tańca, w tym twórców najważniejszych dla rozwoju tej sztuki, nie dają się zamknąć w wąskich ramach historii narodowych, ze względu na częste migracje, zmiany obywatelstwa, podejmowanie gry z tożsamością i przynależnością, translacje technik.

 

Program konferencji opiera się na trzech wątkach: roli kobiet w rozwoju tańca współczesnego, regionalnej i transregionalnej perspektywie opisu historii tańca europejskiego XX wieku, relacji tańca współczesnego z tańcami narodowymi i ludowymi. Konferencja rozpocznie się od przypomnienia kilku niezwykłych artystek tańca: Poli Nireńskiej, Bronisławy Niżyńskiej, Marie Rambert, Yanki Rudzkiej. To osobowości artystyczne ukształtowane w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały duży wpływ na rozwój tańca współczesnego na świecie: w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Brazylii. Konferencja zainauguruje projekt Terytoria choreografii – nowe szlaki awangardy. Otworzy dyskusję na temat transregionalnej historii tańca współczesnego, eksponując rolę kobiet w rozwoju XX-wiecznej choreografii krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Ukoronowaniem konferencji będzie wydanie zbiorowej, dwujęzycznej publikacji naukowej.

 

Do pobrania:

Program konferencji

 

Uczestnicy:

Aleksandr Chepalov (Kharkiv State Academy of Culture, „Dance in Ukraine and in the World” magazine); Lynn Garafola (Barnard College, Columbia University); Stephanie Jordan (University of Roehampton, London); Małgorzata Komorowska (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa); Joanna Leśnierowska (Art Stations Foundation, Poznań); Jacek Łumiński (PWST Kraków, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu); Jadwiga Majewska (Grabowska) (Uniwersytet Jagielloński, Kraków); Karen Mozingo (Department of Theater, The Ohio State University); Tomasz Nowak (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa); Susan Manning (Northwestern University, Chicago); Aleksander Manshylin (University of Culture and Art and Kyiv, National I. K. Karpenko-Kary University, Kyiv); Olena Shabalina (Kharkiv State Academy of Culture); Svetlana Ulanovskaya (Belarusian State University of Culture and Arts, Minsk).

 

Koncepcja i koordynacja teoretycznej części programu:

Jadwiga Grabowska (Majewska) (Uniwersytet Jagielloński, Kraków), Grzegorz Kondrasiuk (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin)

 

Konferencja odbywa się pod honorowym patronatem Rektora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

 

Wydarzenie jest organizowane przez Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca – Centrum Kultury w Lublinie, East European Performing Arts Platform (EEPAP) oraz Pracownią Teatrologii UMCS w Lublinie, w ramach międzynarodowego programu kulturalnego POLSKA 100 (Priorytet 3a Wieloletniego Programu Niepodległa na lata 2017-2021).

 

Sfinansowano ze środków MKiDN w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021.

Terytoria choreografii  – nowe szlaki awangardy to wieloletni projekt prezentacji polskiego tańca współczesnego z udziałem najlepszych artystów, pedagogów i teoretyków tańca skupionych wokół Polskiej Platformy Tańca 2017. Zaplanowany na lata 2017-2021 projekt wypełniony będzie spektaklami, warsztatami, spotkaniami i debatami w najbardziej aktywnych centrach tańca współczesnego w Europie Środkowej i Wschodniej, m.in. na Białorusi, Ukrainie, w Gruzji, Armenii, Słowacji, Czechach, Węgrzech, Słowenii, Serbii, Bułgarii. Projekt jest kontynuacją programu Terytoria choreografii z 2016 roku, którego idea została poszerzona o propozycje związane z wybitnymi postaciami artystek awangardy tanecznej XX wieku polskiego pochodzenia: Poli Nireńskiej, Bronisławy Niżyńskiej, Marie Rambert i Yanki Rudzkiej. Ich dorobek artystyczny oraz fascynujące biografie stanowią punkt wyjścia do budowania programu projektu w oparciu o model interkulturowej wymiany, którego osią jest realna współpraca z lokalnymi środowiskami, i w którym nie brakuje motywów podkreślających silną obecność choreografek i tancerek zarówno dziś, jak i w ogóle w historii polskiego tańca. Przesłanką projektu jest pokazanie, że tak jak w latach 20. i 30., polscy artyści mogą być nadal źródłem inspiracji i nowoczesnego rozumienia choreografii.

 

Projekt jest koordynowany przez Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca-Centrum Kultury w Lublinie, East European Performing Arts Platform (EEPAP), Instytutem Muzyki i Tańca oraz Art Stations Foundation w ramach międzynarodowego programu kulturalnego POLSKA 100 towarzyszącego setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

Sfinansowano ze środków MKiDN w ramach Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2021.

 

powiązane

Publikacje