TENS fot. Klaudyna Schubert
Spektakl Tens* eksploruje temat ciała jako generatora energii. Artystka poszukuje organiczności wynikającej z przepływu odczuć fizycznych, wibracji, podążania za głosem intuicji oraz zestrajania ciała iumysłu. Daje sobie czas na rozwój. Daje czas również widzom na zestrojenie ich własnych ciał z ciałem performerki. Tens to napięcie, uważność i spokój, a także siła, którą zawsze można odnaleźć biorąc głęboki wdech i wydech, stojąc mocno na nogach.
Karolina Kraczkowska: „The Vessel”
Archetypowe naczynie według Junga definiuje sposób postrzegania własnej tożsamości. To matryca naszej psychologicznej koncepcji definiowania siebie i stosunku do świata. Tworzy strukturę zrozumienia naszej ucieleśnionej tożsamości. Alchemiczne naczynie to obraz tożsamości naszego ciała. Poprzez prosty gest odgraniczenia, naczynie chroni to co się w nim mieści. Naczynie musi być solidne, aby zabezpieczyć to co znajduje się w środku przed wyciekiem na zewnątrz. Bez solidnego naczynia, nie może nastąpić proces transformacji. Zbyt mocne bodźce mogą nadwyrężyć jego strukturę. Spiesznie naprawiamy powstałe w nim rozszczelnienia, nie doceniając konstruktywnych wartości płynących z chaosu. W ten proces wpisany jest upadek i dezintegracja. Jednak bez umiejętności odpuszczania nie dowiemy się co oznacza rozpad i integracja na nowo. Upaść i zostać złapanym. Bez rozmiękczania granic, w zbyt ciasnym naczyniu nie ma wystarczającej przestrzeni na integrację nowych materii i doświadczeń. Naturalnie struktury sztywnieją, aby finalnie się rozpaść. Naczynie ma swój określony ograniczony cykl życia, który należy uszanować. Naczynie potrzebuje solidnego budulca, aby zabezpieczyć znajdującą się w niej materię przed wycieknięciem na zewnątrz. Naczynia mają naturę hybrydową. Pełnią funkcję rytuałów przejścia prowadzących do samopoznania. Naczynie motywuje pytanie czy jest to teraz moment niszczenia, odbudowy, naprawy czy uzupełniania je o nową, cenną materią?