Twórczość choreograficzna Poli Nireńskiej na tle niemieckiego tańca ekspresjonistycznego lat trzydziestych XX wieku. Analiza i rekompozycja – spektakl

Iwona Wojnicka – spektakl Po krzyku

Zapis audio-video spektaklu Po krzyku autorstwa Iwony Wojnickiej – część pracy badawczej Twórczość choreograficzna Poli Nireńskiej na tle niemieckiego tańca ekspresjonistycznego lat trzydziestych XX wieku. Analiza i rekompozycja, zrealizowanego wspólnie z Iwoną Wojnicką w ramach V edycji programu „Muzyczne białe plamy”.

Choreografia i taniec: Iwona Wojnicka, Gosia Gajdemska

Muzyka i taniec:  India Czajkowska

Reżyseria światła i przestrzeni: Roman Woźniak

Reżyseria dźwięku: Rafał Smoliński

Grafika: Beata Profelska

Stylizacja: Roman Woźniak, Katarzyna Rysiak

Menadżer: Joanna Stasina

Produkcja: Kolektyw Artystyczny Format Zero

Premiera – 14 maja 2016, Teatr Akademia, Warszawa

<Pola Nireńska – rekompozycja> to projekt z dziedziny choreologii empirycznej w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Muzyczne białe plamy”. Jego efektem końcowym jest spektakl < Po Krzyku>.

Polska tancerka i choreografka żydowskiego pochodzenia, której początki kariery przypadają na okres międzywojenny, rozpoczynała swoją karierę w zespole Mary Wigman. Na Kongresie Tańca w Wiedniu, w 1934 roku, zdobyła nagrodę za autorską choreografię Krzyk. Kariera solowa Poli Nireńskiej była jednak ciągłą, samotną i przepełnioną strachem ucieczką od hitlerowskich prześladowań.

Inspiracją spektaklu są zdjęcia artystki i opisy jej przedwojennych występów solowych. Ze strzępów informacji, śladów i skojarzeń dokonaliśmy artystycznej rekompozycji prac scenicznych tancerki. Pod względem choreograficznym odwołaliśmy się do twórczości Mary Wigman oraz niemieckiego Ausdruckstanz. Dlatego początkiem każdego fragmentu tańca jest pojedyncza fraza, która rozwijana stała się pełnobrzmiącym zdaniem, akapitem, paragrafem lub rozdziałem. Ausdruckstanz służył Poli Niereńskiej do zmierzenia się
z wojennymi traumami, pełniąc funkcję katharsis.

(fragment tekstu: Odpowiedź artystyczna jako metoda rekompozycji tańca. Projekt choreologii empirycznej na podstawie prac Poli Nireńskiej w latach 1929 – 1935, autor: Iwona Wojnicka)

Iwona Wojnicka:

www.iwonawo.com

TANIEC CHOREOGRAFIA LABANOWSKA ANALIZA RUCHU
Absolwentka Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu w Warszawie
Podyplomowych Studiów Teorii Tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie

2018
Warszawskie Muzeum Tańca. Choreografia i taniec.
19 maja, Noc Muzeów w Muzeum Pragi i 11 listopada, Ośrodek Zawirowania, Belwederska 22. Zespół: Iwona Wojnicka, Marta Kosieradzka, Artur Grabarczyk, Sonia Egner, Bartek Woszczyński, Wiktor Podgórski, Roman Woźniak, Rafał Smoliński, Marta Kawecka, Joanna Stasina.
Szkoła Tańca Modern im. Poli Nireńskiej.
2-6 lipca: Druga strona. Marta Zawadzka, Iwona Wojnicka, Marta Kosieradzka, Artur Grabarczyk, Marta Kawecka i Roman Woźniak. Muzeum POLIN.
Stypendium artystyczne Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy na serię działań twórczych w ramach projektu Krzyk Nireńskiej w Ameryce.
Piosenki Miłosne, polsko-izraelska rezydencja artystyczna i produkcja spektaklu pod tym tytułem

2017
Krótka historia. Choreografia i taniec. Międzynarodowy Festiwal Tańca Konfrontacje Europejskie w Warszawie. Iwona Wojnicka, Michael Getman, Michał Góral, Marta Kawecka, Tadeusz Sudnik, Rafał Smoliński.

I”M Taniec i Choreografia. Koncepcja Gosia Gajdemska. Kompozycje audiowizualne Wiktor Podgórski. Reżyseria Przestrzeni Roman Woźniak.
Premiera 23.10.2017 r. Warszawa
Rezydencja w SE.S.TA, Praha. Coaching z Jean-Christophe Pare.
Rezydencja w K77 Berlin.
Coaching: Michael Getman, Tel Aviv.
Pola Nireńska – rekompozycja. Wystąpienie na konferencji Instytutu Choreologii.
Obojętność. Global Water Dances Zielona Góra, choreografia i taniec Iwona Wojnicka i Marek Zadłóżny wraz z zespołem Pracowni Teatru Tańca.
Meisterkurse mit Susanne Linke und Irene Sieben, Villa Wigman, Drezno
Po Krzyku, taniec i choreografia, Iwona Wojnicka, Gosia Gajdemska, India Czajkowska, Roman Woźniak. Warszawskie Muzeum Tańca, Akademia Teatralna, Warszawa
Warszawskie Muzeum Tańca. Taniec i choreografia. Noc Muzeów w Muzeum Warszawy. Tancerze Gosia Gajdemska, Iwona Wojnicka, Artur Grabarczyk i Bartosz Ostrowski
Mizuko na Festiwalu Tańca Strefy Ruchu w Zielonej Górze

2016
The Score. Rezydencja w Center of Chreographical Developement, SE.S.TA, Zdziar, 4-8 listopada. Forum Teatrologów, prelegentka, Instytut Teatralny, Warszawa
Making Movement Choir, uczestniczka, Warsztaty choreograficzne Antji Kennedy, 16-19 października, Eurolab, Berlin.
Po Krzyku. Wystąpienie na Międzynarodowym Kongresie Tańca CID w Warszawie z wersją spektaklu Podiumtanz oraz wykładem i warsztatami tematycznymi.
Mizuko. Konkurs choreograficzny. II nagroda, Warszawska Platforma Tańca.
Silatula, Open Stage, Warszawska Platforma Tańca
291 Dynamika Chaosu. Dramaturgia i taniec. Obchody 100-lecia Dady pomiędzy partnerskimi miastami Warszawa i Berlin. Dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy. 5 – 12 września, Teatr Academia w Warszawie.
Tanzcongress Hannover. Uczestnik, 16-19 czerwca 2016 r.
Po Krzyku. Choreografia, taniec, dramaturgia. Iwona Wojnicka, Gosia Gajdemska, India Czajkowska, Roman Woźniak. Rekompozycja wczesnych prac Poli Nireńskiej. Finansowane w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Muzyczne białe plamy”.
Movement Choir Solo. Remaking Global Water Dances Score. Praca dyplomowa w certyfikowanym kursie Laban/Bartenieff Bewegung Studien, Eurolab, Berlinie. Tutor Antja Kennedy.

2015
Mare Imbrium. Konkurs choreograficzny Warszawskiej Platformy Tańca.
POST – Ausdruckstanz w Izraelu, Deutschland und im Butoh, Dock 11 i Edens Studios Berlin, 4-15 listopada 2015. Uczestniczka konferencji.
Analiza ruchu stylu choreograficznego Ohada Naharina. Badaczka. Na zaproszenie Gaga People / Dancers, Tel Aviv. Sponsorowany przez Instytut Muzyki i Tańca.
Global Water Dances, choreografia i taniec, Warszawa.
Mare Imbrium. Taniec i choreografia. Premiera 15 maja w Teatrze Academia.
Mare Imbrium, wersja Podiumtanz, podczas konferencji Laban / Bartenieff w edukacji i performance, Der Lola Rogge Schule, 16-18 października w Hamburgu.
Das Erbe der Tanz-Moderne im zeitgenössischen Kontext. Tanz-Labore zur Forschung in der Praxis. Gość konferencji: 5 -7 czerwca 2015 r., DSHS Köln, Institut für Tanz und Bewegungskultur.

2012-2014
Pleasure Talk. Michael Getman, Iwona Wojnicka. Maat Festival Israel Now, CK Zamek, Lublin European Laban Platform. Kurator i Manager, projekt sponsorowany przez Program Grundtvig. Koordynator – Format Zero, partnerzy – Labanow Atelier Bratysława i Ex Nunc Den Haag. Konferencje, wykłady, warsztaty na temat zastosowania Labanowskiej Analizy Ruchu w choreografii.
Labanfest 2012. Międzynarodowa konferencja na temat Labanowskiej Analizy Ruchu w Bratysławie – Eksperyment ruchowy jako baza komunikacyjna, 23-25 listopada 2012 r. Wykłady: Ana Sanchez-Colberg i Warren Lamb.
Poza granicami. Kurator i prelegent międzynarodowej konferencji w Ogólnopolskim Zespole Pieśni i Tańca „Śląsk” imienia Stanisława Hadyny. Koszęcin. Warsztaty Inspiracje w Teatrze Tańca Butoh.
EILTS (International English Language Testing System) 6.5.

2011-2012
Odkryj swój osobisty ruch w Polskim Teatrze Tańca. Kurator i Dramaturg Produkcji. Tygodniowy projekt na temat zastosowania Labanowskiej Analizy Ruchu w choreografii. Prowadzące: Ciel Werts i Joan van der Mast w ramach programu Warsztaty Grundtviga. Fortbildung Basic w Laban / Bartenieff Bewegungsstudien, EUROLAB Fortbildung & Zertifikatausbildung, Berlin 2011 – 2015. Student. Tutor Antja Kennedy. Nauczyciel gościnny Peggy Hackney.

2010-2013
Asystentura, Job Shadowing Visit, Apprenticeship w Laban Movement Analysis w Codarts. Staż w Codarts w Rotterdamie w ramach serii stypendiów finansowanych przez Fundację Grundtviga i Leonardo da Vinci. Tutor Nicki Wentholt. Program obejmował praktykę Laban Based Modern Dance z Annemieke Wijers w Codarts oraz zastosowanie Labanowskiej Analizy Ruchu w Choreografii z Joan van der Mast w Codarts oraz w New School of Modern Dance w Haadze. Program stypendium był realizowany w ramach indywidualnego coachingu z Ciel Werts. Badania nad zastosowaniem LMA w choreografii odbywały się także w projekcie profesorskim Jiriego Kyliana w Codarts, pod tytułem One Of A Kind.

2010

Podstawy Analizy Ruchu Rudolfa Labana. Stypendium MKiDN
Butoh Barter z Atushim Takenouchi. Produkcja i taniec. TR Warszawa. 30 wykonawców i 70 widzów.

2009
Nauczyciel Hatha Jogi, Pure Health and Fitness Poland
Wykładowca. Prezentacja referatu pt. CHOREOLOGIA CZY CHOREOTERAPIA? RECEPCJA Tańca Butoh W Prasie Polskiej. Konferencja: Razem czy osobno? UJ i Instytut Teatralny, Warszawa.
Japońskie Inspiracje W Teatrze Tańca Butoh, prezentacja referatu. Konferencja: Literacki obraz teatru tańca, UMCS, Lublin.
Instruktor rekreacji ruchowej specjalność fitness – ćwiczenia psychofizyczne w oparciu o system ćwiczeń hatha jogi w Wyższej Szkole Hotelarstwa i Turystyki w Częstochowie. Podyplomowe Studia Teorii Tańca, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Praca na temat: Inspiracje w Teatrze Tańca Butoh. Promotor Prof. Ewa Wycichowska

2008/2013
PULS DANCE, gazeta festiwalowa Dancing Poznań. Autorka tekstów krytycznych.

2007
Hymn Do Demeter. Staż w Teatrze Synergasia oraz Teatrze Tańców Greckich Dora Stratou w Atenach, Job Shadowing Visit, Program Gruntvig

2006/2008
Taniec Lasu. Opera Butoh. Kuratorka i tancerka. Warszawski Festiwal Skrzyżowanie Kultur, choreografia i reżyseria Kana Katsura, wykonanie i aranżacje muzyczne Teatr Chorea. Wykonawca, Teatr Limen APOPTOSIS oraz SNY OCEANU
Cambridge Certificate of Advanced English C

2005-2010
Butoh Barter z Atsushim Takenouchi. Międzynarodowe warsztaty mistrzowskie. Dramaturg Produkcji i wykonawca Szereg imprez cyklicznych o tym samym tytule obejmujących warsztaty, pokazy, koncerty i prezentacje. Wśród parterów byli: Pracownia Wschodnia, TR Warszawa i IT
Zarządzanie projektami międzynarodowymi. Staż w Canada World Youth, Montereal, ODACE

2003-2005
Gen, Deai, Tanz Cooperativa, Butoh Body Z Atsushim Takenouchi. Wśród sponsorów Europejska Fundacja Kultury, Polsko – Niemiecka Fundacja Współpracy, Warszawski Festiwal Sztuka Ulicy.

2003-2018
Stowarzyszenie i Kolektyw Artystyczny Format Zero. Członkini Zarządu. Dyrektor Programu Artystycznego i pomysłodawczyni tego najdłużej trwającego projektu, nawiązującego do Formy Otwartej Oskara Hansena. Zespół w różnym składzie, zrealizował kilkadziesiąt projektów.

1998
Magister Socjologii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Praca magisterska: Edukacja nieformalna w programie organizacji pozarządowej, studium przypadku Canada World Youth. Promotor Prof. Ireneusz Krzemińśki

1996/2000
Metamorfozy. Wykonawca sceniczny. Studio Pantomimy Stefana Niedziałkowskiego, Teatr na Woli

1996/1997
Canada World Youth. Kierownik Projektu w Programie edukacji nieformalnej Canada World Youth i Fundacji Wspomagania Wsi. Rok pracy w projekcie międzynarodowym w Kanadzie i w Polsce. Badania do pracy magisterskiej oraz trening komunikacji w środowisku międzykulturowym.

Biogram – dokumentacja programu „Białe plamy – muzyka i taniec”