Polski Rock and Roll 1956-1968. Poza anteną i prasą (uwarunkowania, twórczość, patologia)

Praca badawcza Tomasza Dziedzica i Marka Gaszyńskiego – Polski Rock and Roll 1956-1968. Poza anteną i prasą (uwarunkowania, twórczość, patologia) powstała w ramach I edycji programu Instytutu Muzyki i Tańca „Muzyczne białe plamy”.

Program „Muzyczne białe plamy” adresowany jest do polskich i zagranicznych badaczy, którzy prowadzą badania naukowe w zaniedbanych lub mało znanych obszarach polskiej muzyki. Badania dotyczą polskiej muzyki w szerokim ujęciu chronologiczno-gatunkowym i obejmować mogą m.in. twórczość  kompozytorską, działalność artystyczną, aktywność muzykologiczną, czy recepcję muzyki.

Efektem realizacji I edycji programu (2011/2012) były cztery prace badawcze, które obejmują niezwykle szeroki zakres gatunkowy, stylistyczny i chronologiczny muzyki polskiej: Ewa Czachorowska – Zygor – Twórczość symfoniczna i kameralna Adama Walacińskiego. Prezentacja. Interpretacja; Tomasz Dziedzic, Marek Gaszyński – Polski Rock and Roll 1956-1968. Poza anteną i prasą (uwarunkowania, twórczość, patologia); Magdalena Szyndler – Repertuar muzyczny południowej części Śląska Cieszyńskiego (Beskid Śląski) – tradycja i współczesność; Mariusz Urban – Katalog zbioru muzykaliów zgromadzonych na chórze Kościoła pw. Najświętszego Imienia Jezus we Wrocławiu.

Tomasz Dziedzic – ur. w 1950 r. Absolwent socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, doktor nauk ekonomicznych. Dorastał wraz z polskim rockiem, był i pozostał jego zagorzałym wielbicielem. W latach 60. i 70. stały i namiętny słuchacz radiowych audycji muzycznych: Rozgłośni Harcerskiej, Programu III Polskiego Radia (Studio Rytm, Zapraszamy do Trójki itp.), a także Radia Luxemburg. Notoryczny widz na rockowych koncertach m.in. The Animals, Blackout i Breakout, Skaldów, Czerwonych Gitar, Niebiesko- i Czerwono-Czarnych, Niemena z Akwarelami oraz wielu innych.Jako socjolog i ekonomista zajmował się organizacją i prowadzeniem badań różnych aspektów życia społecznego. Prócz muzyki polem zainteresowań i aktywności dalekie podróże; m.in. Alaska, Spitsbergen, Sumatra, Peru.Obecnie pracuje w Instytucie Turystyki, a także prowadzi zajęcia na wyższych uczelniach w Warszawie.

Marek Gaszyński – kilka zdań o sobie.
Urodziłem się w Waszawie i dotąd mieszkam w tym mieście. Ukończyłem szkołę na Mokotowie, a potem Uniwersytet na Krakowskim Przedmieściu i tam zostałem magistrem Socjologii. Najpierw interesowałem się wyłącznie jazzem, potem także rock and rollem. W Rozgłośni Harcerskiej prowadziłem audycje o jazzie, potem w Starej Trójce o rock and rollu, a potem we wszytkich progamach Polskiego Radia również o innych muzykach. W dzieciństwie i we wczesnej młodości pisałem wiersze, potem od połowy lat 60. także pisywałem teksty do polskich piosenek, głównie dla moich przyjaciół, a także dla innych osób, gdy mnie o to poprosily.W ubiegłym wieku zacząłem też pisać książki: o muzyce rock and rollowej /o Niemenie, Klenczonie, Krajewskim, C-C i N-C/, o jazzie /„Fruwa twoja marynara” i „Pan Tadeusz Jazz‟/ i różne tam inne powieści o życiu. Byłem na Festiwalu w Woodstock na którym doznałem niezapomnianych wrażeń estetycznych i nie tylko. Teraz piszę kolejne ksiązki – gdy je napiszę, to się ukażą – a także wspólnie z kolegami staramy się założyć w Warszawie Muzeum Jazzu. Co będę robił dalej? Chciałbym słuchać jak najdłużej jazzu, pisać i czytać kolejne książki, grać coraz lepiej w brydża, kochać moją Rodzinę, przyjaźnić się z ludźmi, cieszyć się życiem…To wszystko.