Publikacja pokongresowa zawiera wybrane wystąpienia z I Kongresu Tańca (27-29.04.2011), dające usystematyzowany obraz obecnej sytuacji tańca artystycznego w Polsce oraz perspektyw jego rozwoju.

Wersja do druku

Udostępnij

Publikacja pokongresowa  zawiera  wybrane wystąpienia z I  Kongresu Tańca (27-29.04.2011), dające usystematyzowany obraz obecnej sytuacji tańca artystycznego w Polsce oraz perspektyw jego rozwoju.

 

Ze wstępu Joanny Szymajdy I Kongres Tańca – Idea i cele:

I Kongres Tańca zorganizowany przez Instytut Muzyki i Tańca w dniach 27–29 kwietnia 2011 był pierwszym tego rodzaju wydarzeniem w historii tańca w Polsce. Kongres okazał się przede wszystkim narzędziem diagnozy obecnego stanu tańca i warunków uprawiania tej sztuki w Polsce. Padły na nim istotne postulaty i deklaracje (nie zawsze, niestety, spełniające oczekiwania uczestników), a dyskusje i debaty niejednokrotnie trwały jeszcze długo po zakończeniu oficjalnych obrad. Dzięki temu spotkaniu zarysowana została mapa tańca, obejmująca najważniejsze obecnie ośrodki i aktywnie działających artystów, oraz nakreślone zostały zarówno idealne, jak i realistyczne kierunki rozwoju tej sztuki w Polsce.

 

Tematy poruszane w wystąpieniach i dyskusjach koncentrowały się wokół kilku esencjalnych problemów, których omówienia czytelnik znajdzie w zamieszczonych tutaj tekstach wystąpień i w raportach. Każdy z rozdziałów definiuje największe bolączki dotykające obecnie twórców, pedagogów czy też krytyków i odbiorców, wskazując również możliwe rozwiązania. Podsumowaniem i swoistą diagnozą ogólną są wypracowane przez kongresowiczów postulaty, jakie przedstawione zostały w ostatnim dniu obrad – a zarazem w Międzynarodowym Dniu Tańca – Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego Panu Bogdanowi Zdrojewskiemu.

 

Niniejsza publikacja przypomni uczestnikom Kongresu atmosferę dyskusji i główne problemy w nich poruszane. Czytelnik znajdzie tutaj zarówno bardzo niekiedy osobiste wypowiedzi twórców czy badaczy tańca, jak również chłodne analizy sytuacji zawodowej czy też infrastrukturalnej tańca. Dla wszystkich – także tych niezwiązanych z tańcem – niniejszy zbiór pokongresowy stanie się jednym z podstawowych, jeżeli nie jedynym, źródłem wiedzy o warunkach uprawiania sztuki tańca w Polsce, jej głównych aktorach i zmianach, jakie dokonały się od czasów transformacji ustrojowej.

Materiały

Wybór dokumentacji audiowizualnej, będącej efektem działań prowadzonych przez Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca od 2010 roku.