Ruszają XXVI Łódzkie Spotkania Baletowe 2022

W dotychczasowych 25. edycjach wydarzenia wystąpiły wszystkie najważniejsze zespoły baletowe z całego świata, w tym także polskie, które na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi zaprezentowały wszystko, co w choreografii, balecie i teatrze tańca najpiękniejsze, najbardziej wartościowe i fascynujące dla wielbicieli sztuki baletowej.

Zespoły baletowe, które gościły dotychczas na festiwalu nie tylko reprezentowały szeroki wachlarz repertuarowy, ale przede wszystkim umożliwiały uczestniczenie w czymś niezwykle ważnym i wartościowym: w przeglądzie tego, co w światowej choreografii w danym momencie było nie tylko modne i nowatorskie, ale też wytyczało trendy i kierunki na przyszłość.

Tegoroczne Łódzkie Spotkania Baletowe odbędą się w dniach 7 – 23 października. Poniżej prezentujemy harmonogram spektakli:

Sasha Waltz & Guests – SYM-PHONIE MMXX

• 07.10.2022, godz. 19:00
• 08.10.2022, godz. 19:00

Choreografia: Sasha Waltz
Kompozytor: Georg Friedrich Haas (dzieło skomponowane na zamówienie)

Realizatorzy:

choreografia, koncepcja i reżyseria: Sasha Waltz

dekoracje: Pia Maier Schriever

kostiumy: Bernd Skodzig

światło: David Finn

Dla zespołu Staatsballett Berlin Sasha Waltz stworzyła nowe dzieło, którego premiera została przygotowana w koprodukcji z zespołem Sasha Waltz & Guests. Choreografka zaangażowała sławnego kompozytora Georga Friedricha Haasa, który na potrzeby produkcji skomponował oryginalną muzykę baletową. Po wielu kompozycjach operowych SYM-PHONIE MMXX to jego pierwsza oficjalna kompozycja do spektaklu tanecznego.

Stworzona dla dużej orkiestry symfonicznej Staatskapelle Berlin kompozycja pozostawia miejsce na elementy zdeterminowane przez taniec, w których język muzyczny i język ciała tancerzy są ze sobą ściśle powiązane. Georg Friedrich Haas jest jednym z najbardziej uznanych kompozytorów muzyki współczesnej, bo swoją pracę poświęcił na realizację niemożliwej do zrealizowania utopii stworzenia muzyki, która będzie jednocześnie ekspresyjna i dobrze brzmiąca.

Koncepcja produkcji opiera się na inspirującym spotkaniu sztuk, które zgodnie z najlepszą tradycją tańca zostaje podniesione do rangi kanonu: Sasha Waltz i jej zespół połączyli muzykę, taniec i sztuki plastyczne, tworząc dzieło wypełniające cały wieczór. Po raz pierwszy spektakl miał zostać pokazany w 2020 roku na scenie Staatsoper Unter den Linden. Niestety ze względu na pandemię koronawirusa i związane z nią obostrzenia na trzy tygodnie przed premierą został odwołany. Teraz po dwóch latach miała miejsce jego prapremiera.

Informacje o zespole:

Zespół Sasha Waltz & Guests został utworzony w 1993 roku w Berlinie przez Sashę Waltz i Jochena Sandiga. W sezonie 2018/19 zespół świętował jubileusz 25-lecia powstania. Dotychczas jako „goście” (ang. guests) z zespołem współpracowały zespoły i artyści z obszarów architektury, sztuk plastycznych, choreografii, filmu, wzornictwa, literatury, mody i muzyki z ponad 30 krajów, współtworząc ponad 80 produkcji, projektów „dialogowych” i filmów. Zespół Sasha Waltz & Guests działa w międzynarodowej i krajowej, wciąż rozwijającej się sieci partnerów w zakresie produkcji i występów gościnnych, prezentując rocznie ok. 70 spektakli z repertuaru obejmującego 12 produkcji. W Berlinie zespół współpracuje z licznymi instytucjami, takimi jak teatry miejskie, teatry operowe i muzeami, a także przyczynił się do powstania nowych instytucji kultury, np. Sophiensaele w 1996 r., St. Elisabeth Kirche w 2004 r., radialsystem w 2006 r. W 2013 roku zespół otrzymał tytuł Ambasadora Kultury Unii Europejskiej. W 2014 roku fundusz Fonds Darstellende Künste wyróżnił zespół Sasha Waltz & Guests nagrodą honorową im. George’a Taboriego.

Hervé Koubi – BARBARZYŃSKIE NOCE ALBO PIERWSZE PORANKI ŚWIATA

• 11.10.2022, godz. 19:00
• 12.10.2022, godz. 19:00

Choreografia: Hervé Koubi
Kompozytor: W.A. Mozart, G. Fauré, R. Wagner, tradycyjna muzyka algierska i gregoriańska

Realizatorzy:

choreografia: Hervé Koubi

asystent choreografa: Guillaume Gabriel, Fayçal Hamlat

ścieżka dźwiękowa: Maxime Bodson

aranżacje: Guillaume Gabriel

reżyser światła: Lionel Buzonie

kostiumy, rekwizyty: Guillaume Gabriel

asystent kostiumologa: Claudine G-Delattre

noże: Esteban Cedres

maski: wyprodukowano z wykorzystaniem kryształów i wsparciem firmy Swarovski

Historia drogi, wszystko jest historią drogi…

Kiedy na próżno próbowałem szukać wspomnień związanych z ziemią moich przodków w Algierii, pojawiły się nowe więzi, które pozwoliły mi zrozumieć, skąd pochodzę i – być może – kim jestem. Źródłem Barbarzyńskich nocy albo pierwszych poranków świata jest bogata historia krajów basenu Morza Śródziemnego. Zdecydowałem się podzielić moją drogą, która świadczy o mojej woli wyjścia naprzeciw drugiemu człowiekowi, naprzeciw nieznanemu, ku rzeczywistości, w której media zbyt często posługują się określeniem „my cywilizowani i nasi sąsiedzi, barbarzyńcy”. Etymologia słowa barbarzyńca często przywodzi na myśl pejoratywne skojarzenie kogoś nieucywilizowanego, pozbawionego jakiegokolwiek poczucia człowieczeństwa i przepełnionego nieuzasadnioną przemocą.

Oczywiście ważne jest, aby wiedzieć, skąd pochodzimy, aby lepiej zrozumieć, dokąd zmierzamy, ale ważne jest również, aby wiedzieć z jakiego miejsca mówimy, wydaje mi się to konieczne w obecnym kontekście. Myślę, że wszyscy powinni wierzyć w uniwersalizm kultur, które jednocześnie dzielą się, mieszają i ściśle ze sobą łączą, i które według mnie, zmierzają do wspólnej przyszłości. Zawsze obawialiśmy się i nadal obawiamy obcych, innych. Jest to strach, który jest napędzany przez ignorancję i frustrację. Zdecydowałem się pokazać ten odziedziczony po przodkach strach przed obcymi, aby lepiej odszukać i ukazać piękno, ukrytą wiedzę, bogactwo i wyrafinowanie tych tak zwanych kultur barbarzyńskich, a także rzucić wyzwanie stereotypom, głęboko zakorzenionym w naszych zachodnich społeczeństwach. Chcę też zrozumieć Historię, otworzyć oczy, zwrócić się ku drugiemu człowiekowi, ku wolności, pamiętając, że słowo Barbarzyńca oznacza także Amazigh – wolny człowiek. Wznoszę toast za piękno, które ponad wojnami mówi o wspólnocie, jedności, za piękno, które jednoczy wszystkich, które unika sporów tożsamościowych, które bierze od każdego to, co najlepsze.

Informacje o zespole:

Hervé Koubi, doktor farmacji z Algierii, obrał ścieżkę kariery tancerza/choreografa przystępując na studia w Aix – Marseilles. Swoją taneczną drogę kontynuował w International Dance Center Rosella Hightower w Cannes, a później w Operze w Marsylii. Współpracował z Jean-Charles Gil, Jean-Christophe Paré, Emilio Calcagno i Barbarą Sarreau. W 1999 roku dołączył do Centre Choreographique National de Nantes, następnie pracował z Karine Saportą z Centre Choreographique National de Caen i Thierry Smits z Company Thor w Brukseli.

W 2000 roku Hervé Koubi stworzył swój pierwszy projekt Le Golem. W kooperacji z Guillaume Gabrielem, stworzył Ménagerie (2002), Les Abattoirs, fantaisie. . . (2004). W 2006 roku Koubi współpracował z Laetitią Sheriff przy tworzeniu 4’30. W 2007 roku przerobił wzruszające przedstawienie Les Heures Florissantes nawiązujące do słynnej restauracji La Croisette w Cannes założonej w 1997 roku. W tym samym roku, łącząc po raz pierwszy współczesne i hip-hopowe ruchy, stworzył Moon Dogs. W 2008 roku Koubi zainicjował stworzenie trzech dzieł choreograficznych bazujących na trzech sztukach: Coppelia, une fiancee aux yeux d’email…/ Les Supremes / Bref sejour chez les vivants. Nad tym przedsięwzięciem pracował z pisarką Chantal Thomas (Les Supremes) i korzystał z Notacji Benesha (Bref sejour chez les vivants). W 2009 roku rozpoczął współpracę z tancerzami z Wybrzeża Kości Słoniowej – Beliga Kope Company dla Un rendez-vous en Afrique.

Ponadto Koubi współpracował z wideografami podczas kilku imprez tanecznych tworząc projekty wideo, takie jak Chic Chef (2009) z Maxem Vadukulem dla Yoji Yamamoto, Bodyconcrete (2010) i Ovoid edges (2012) z Pierrem Magnolem i Bodyconcrete 2 (2011) z Michelem Giumbardem i Pierre Magnolem.

W 2010 roku Koubi utworzył kilkunastoosobowy zespół składający się z Algierczyków i Burkińczyków, oznaczony wieloma kreacjami, takimi jak: El Din (2010-2011), Ce que le jour doit à la nuit (2013), Le rêve de Lea (2014), Des hommes qui dansent (2014), Les nuits barbares ou les premiers matins du monde (2015-2016).

Hervé Koubi jest regularnie zapraszany do współpracy przez najlepsze szkoły tańca we Francji, jak również za granicą.

Od 2014 roku pracuje jako asystent choreografa w Pole National Superieur de Danse (Superior School of Dance w Cannes i Superior School of Dance w Cannes Marsylii). W 2015 roku został włączony do grona choreografów w Conservatoire de Danse w Brive-la-Gaillarde.

W lipcu 2015 roku Hervé Koubi otrzymał tytuł Chevalier des Arts et des Lettres Brigitte Lefèvre.

Nederlands Dans Theater – WIECZÓR Z NEDERLANDS DANS THEATER

• 15.10.2022, godz. 19:00
• 16.10.2022, godz. 19:00

Choreografia:

Jiří Kylián („Gods and Dogs”)
Crystal Pite & Simon Mcburney („Figures in extinction [1.0]”)
Gabriela Carrizo („La Ruta”)

Realizatorzy:

„Gods and Dogs”

choreografia i scenografia: Jiří Kylián

inscenizacja: Gerald Tibbs

muzyka: Jiří Kylián (koncepcja), Dirk Haubrich, Ludwig van Beethoven

światła: Kees Tjebbes

kostiumy: Joke Visser

projekcje filmowe: Tatsuo Unemi, Daniel Bisig

„Figures in extinction [1.0]”

choreografia: Crystal Pite & Simon Mcburney

asystenci choreografów z NDT: Lucas Crandall, Ander Zabala

muzyka: Nowa kompozycja Owena Beltona

dźwięk: Benjamin Grant

światła: Tom Visser

projekt sceniczny: Jay Gower Taylor

horyzont: Jay Gower Taylor and Tom Visser

kostiumy: Nancy Bryant

reżyseria lalek: Toby Sedgwick

projekt i wykonanie lalek: Jochen Lange

edycja video: Ennya Larmit

starszy producent Complicité: Tim Bell

„La Ruta”

Reżyseria: Gabriela Carrizo

Kreacja i wykonanie: Chloé Albaret, Alexander Andison, Thalia Crymble, César Faria Fernandes, Scott Fowler, Surimu Fukushi, Boston Gallacher, Charlie Skuy, Yukino Takaura

Asystent artystyczny: Louis-Clement da Costa

Asystent NDT: Francesca Caroti

Muzyka: Raphaëlle Latini, Leopold Stokowski, Houston Symphony Orchestra- Eternal Memory (Adagio). (P) 1994 Capitol Records, LLC

Muzyka oryginalna: Nowa kompozycja Raphaëlle’a Latini

Światła: Tom Visser

Scenografia: Amber Vandenhoeck

Kostiumy: Gabriela Carrizo, Yolanda Klompstra, Isabel Blokland

Informacje o zespole:

Nederlands Dans Theater (NDT) to jeden z wiodących światowych zespołów tańca współczesnego, kierowany od sezonu 2020-2021 przez Dyrektor Artystyczną Emily Molnar.

Zespół ma siedzibę w Hadze, ale występuje dla międzynarodowej publiczności liczącej 150 000 gości w Europie, Ameryce, Azji i Australii. Od momentu założenia w 1959 roku przez Benjamina Harkarvy’ego, Aarta Verstegena i Carela Birniego we współpracy z osiemnastoma tancerzami Holenderskiego Baletu Narodowego (wówczas znanego jako Nederlands Ballet), NDT utorowało sobie drogę w dziedzinie tańca współczesnego. Choreografowie, tacy jak Glen Tetley i Hans van Manen, pozostawili wyraźny ślad awangardy w artystycznym wizerunku firmy. Ich nonkonformistyczne, postępowe produkcje umieszczają NDT na krajowej i międzynarodowej mapie.

Od tego czasu zespół wypracował bogaty repertuar, na który składa się ponad 620 baletów zrealizowanych przez najlepszych choreografów, w skład których wchodzą: Jiří Kylián i Hans van Manen, Sol León & Paul Lightfoot, Crystal Pite i Marco Goecke, Johan Inger, Medhi Walerski, Ohad Naharin, Alexander Ekman, Gabriela Carrizo, Franck Chartier, Hofesh Shechter, Edward Clug, Sharon Eyal & Gai Behar i wielu innych.

Celem NDT jest łączenie ludzi i inspirowanie ich, wzbogacanie ludzkiego życia, umożliwianie im zdobywania nowych doświadczeń, otwierania się na nowe idee i perspektywy. NDT tworzy i prezentuje znaczący i innowacyjny taniec współczesny oraz zobowiązuje się do utrzymywania wysokiego poziomu i do współpracy na wiele różnych sposobów. NDT łączy się z dużą i różnorodną publicznością w Hadze, Holandii, jak i na całym świecie.

Sztuka jest jak tlen dla ducha. Każdy człowiek potrzebuje doświadczyć przyjemności płynącej z  różnych form sztuki. NDT wierzy, że sztuka może pomóc ludziom lepiej się rozumieć. Sztuka otwiera umysł i serce na nieznane i pomaga stać się bardziej kreatywnym w znajdowaniu nowych dróg i rozwiązań. Sztuka pokazuje szerokie i różnorodne spojrzenie na świat. Dlatego NDT wierzy, że sztuka może wzbogacić nasze życie.

NDT jest wzorem do naśladowania w świecie tańca współczesnego, promuje różnorodność i inkluzywność we wszystkim co robi. NDT daje przestrzeń wielu różnym głosom i artystom.

NDT 1
Pierwszy zespół, NDT 1, składa się z 27 fenomenalnych tancerzy z całego świata w wieku od 23 do 40 lat. Tancerze słyną na całym świecie ze swojej teatralności, oszałamiającej techniki i niespotykanej ekspresji. W każdym sezonie pierwszy zespół realizuje cztery programy holenderskie, a także liczne duże trasy koncertowe po Azji, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej czy Australii. Ze swojej siedziby w Hadze oba zespoły (NDT 1 i NDT 2) nieprzerwanie pracują, aby wnieść znaczący wkład w przyszłość tańca współczesnego, zarówno w Holandii, jak i poza nią.

Teatr Wielki w Łodzi – Casanova

• 22.10.2022, godz. 19:00
• 23.10.2022, godz. 19:00

Zespół: Teatr Wielki w Łodzi

Choreografia: Gray Veredon

Kompozytor: Antonio Vivaldi

Realizatorzy:

kostiumy: Zuzanna Markiewicz

W swoim pamiętniku „Historia mojego życia” Giacomo Casanova przedstawił jeden z najwierniejszych opisów realiów XVIII w. To żywa i pełna kolorytu opowieść, a nie tylko suche historyczne odwzorowanie epoki. Casanova spędził lata na podróżach po Europie, spotykając się z książętami, monarchami, sławnymi artystami i filozofami. Zawsze znajdował też sposób, aby zarobić pieniądze i spotkać egzotyczne kobiety.

Po osadzeniu w więzieniu w Pałacu Dożów opracował plan ucieczki. Ta genialna akcja była pierwszym i jedynym przypadkiem, w którym komukolwiek udało się uciec z tego miejsca.
Dla Casanovy znaczyło to jednak, że został wyrzucony z ukochanej Wenecji. Tym samym zapoczątkowało to okres nieustannych podróży.

Świadomy tego, że śledzą go weneccy szpiedzy, przemieszczał się po Europie wzdłuż i wszerz wykupując kolejne loty do odległych destynacji. Jego celem było przypodobanie się bogatym i sławnym arystokratom z dworów, które odwiedzał. Nie wspominając o czasie, który poświęcił na doskonalenie swojej sztuki uwodzenia. Był człowiekiem wielkiej hojności, człowiekiem, który pomagał młodym dziewczętom w ucieczce z kochankami przed okrutnymi ojcami. Wydawał fortunę na wyszukane kolacje, które stały się częścią jego sztuki perswazji. Wierzył, że każdej spotkanej kobiecie ma do zaoferowania coś wyjątkowego, co stało się siłą napędową jego popędu seksualnego.

Partytura muzyczna baletu oparta jest na zapomnianej muzyce Vivaldiego po jej ponownym odkryciu w bibliotece w Turynie. Doprowadziło to do renesansu muzyki i wykonań, wskazało nowy kierunek ataku i tempa, co sprawia, że ​​muzyka Vivaldiego jest bardziej akceptowalna dla współczesnej publiczności.

Co prawda Vivaldi i Casanova nie mieli możliwości się poznać, ale obaj mieszkali w Wenecji w tej samej epoce artystycznej i obaj byli zaznajomieni z tymi samymi tradycjami teatralnymi i muzycznymi.

Czuję się zaszczycony, że mam przyjemność połączyć te dwa potężne talenty.

Narodowy Instytut Muzyki i Tańca jest Patronem wydarzenia.
Patronem medialnym jest redakcja portalu www.taniecPOLSKA.pl