Punkty styku. Performans i współczesność to druga część programu badawczego Muzeum Sztuki Nowoczesnej poświęconego sztukom performatywnym, przygotowywana we współpracy z André Lepeckim – profesorem Performance Studies na Uniwersytecie w Nowym Jorku (NYU). Czwarty wykład z cyklu (24 kwietnia o godz. 18.00) dotyczyć będzie dokumentacji i performansu, a poprowadzi go prof. Rebecca Schneider. Wykład dotyczyć będzie pojęcia dokumentacji, jednego z podstawowych pojęć w teorii performansu. Podając w wątpliwość przekonanie, że performans przemija, a jedyne, co po nim pozostaje, to dokumentacja, wykład skupi się na problematyce czasowości i trwania. Jak zmienia się nasze rozumienie pozostałości, gdy najważniejszą obecnie kwestią w performansie jest zachowanie go? Czy życie jest samo w sobie rodzajem ruiny? Kiedy bierzemy „do ręki” dokumentację performansu w celu jego odtworzenia lub rekonstrukcji, czy nasze dłonie (oczy czy uszy) stają się przedłużeniem dokumentacji? Czy to raczej dokumentacja staje się przedłużeniem dłoni? A jeśli tak jest, to jak daleko sięga to przedłużenie? I na ile jest ono wiarygodne? Ponowne rozważenie tego, co w performansie jest tak kluczowe – momentu bycia „na żywo” – może spowodować konieczność ponownego rozważenia tego, co nazywamy „ludzkim”.
Biorąc pod uwagę kwestie afektu, gestu i partycypacji, Rebecca Schneider rozważy kilka przykładów z ostatnich 24 tysięcy lat. Przy próbie odpowiedzi na pytanie, jak długo trwa tzw. moment „na żywo” pojawią się następujące wątki: naskalna sztuka paleolitu, film z połowy XX wieku oraz współczesna sztuka performansu. Na ile tzw. martwi są żywi? I dlaczego tego typu pytania pojawiają się właśnie teraz.
Natomiast dzień później, 25 kwietnia o godz. 16.00 odbędzie się seminarium Neoanimizm i nekropolityka: moment „na żywo” i dokumentacja w czasach późnego kapitalizmu, będące kontynuacją wykładu otwartego. Seminarium ma na celu krytyczną analizę tekstów teoretycznych, które poszerzają i problematyzują kategorię tego co „żywe” i bycia „na żywo”, w przeszłości służącą oddzieleniu dokumentacji performansu od jego właściwego dziania się. Co inwestujemy w sztukę performansu? Dlaczego teraz? Na ile poszerzona kategoria tego, co żywe wspiera neoliberalny kapitalizm, a na ile go krytykuje?
Na seminarium obowiązują zapisy. Zgłoszenia składające się z bio (max. 300 słów) i krótkiego uzasadnienia chęci udziału w seminarium (max. 500 słów) należy kierować na adres: zapisy@artmuseum.pl z dopiskiem „PUNKTY STYKU” w temacie wiadomości. Zgłoszenia należy przesyłać do 15 kwietnia.
Rebecca Schneider: Specjalizuje się w studiach nad teatrem i performansem na przecięciu nowych mediów, literatury, fotografii, architektury, a także „performatywnością” codzienności. Wykłada historię teatru, jak również kulturoznawstwo i teorie performatywne. Jest autorką wielu książek i publikacji, w tym: The Explicit Body in Performance (Routledge, 1997) i Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment (Routledge 2011). Jest również współredaktorką antologii Re:Direction: A Theoretical and Practical Guide to 20th-Century Directing. Schneider zasiada w zespole redakcyjnym „TDR: The Drama Review”, publikuje w „Women and Theatre”, jest współredaktorką, wraz z Davidem Krasnerem, serii książek „Theatre: Theory/Text/Performance” wydawanej przez University of Michigan Press i doradcą serii „Performance Interventions” z Palgrave McMillin.
Miejsce: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, ul. Emilii Plater 51
Prowadzenie wykładu: Dorota Sajewska
Cykl Punkty styku. Performans i współczesność w MSN realizowany jest we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca.