Na zlecenie Instytutu Muzyki i Tańca powstał raport Taniec w edukacji ogólnokształcącej – dobre praktyki, którego autorką jest dr Marianna Jasionowska. Ma on na celu ukazanie, jak wygląda włączanie tańca do programów szkolnych na świecie i jakie przesłanki temu towarzyszą. Autorka przygląda się sposobom umieszczenia tańca w podstawach programów nauczania w Stanach Zjednoczonych (stan Nebraska), Australii, Wielkiej Brytanii i Kanadzie. Przeprowadzona analiza porównawcza programów została dopełniona teoretycznym wstępem ukazującym zarys problematyki edukacji artystycznej, rysem historycznym dotyczącym tańca i wychowania oraz przedstawieniem korzyści wynikających z zastosowania tańca w edukacji.
Zachęcamy do lektury!
Pliki do pobrania:
Raport Taniec w edukacji
Z przedmowy:
Zagadnienie edukacji tanecznej w szkołach ogólnokształcących w Polsce to niewątpliwie kwestia warta rozważań i przeprowadzenia nad nią badań, szczególnie w obliczu wymagań edukacyjnych XXI wieku. Taniec znajduje się w polskiej podstawie programowej, jednak brak pełnych informacji na temat jego wykorzystania i zastosowania może prowadzić do pomijania treści z nim związanych. Niniejszy raport ma na celu ukazanie, jak wygląda włączanie tańca do programów szkolnych na świecie i jakie przesłanki temu towarzyszą. Przeprowadzona analiza porównawcza programów została dopełniona teoretycznym wstępem ukazującym zarys problematyki edukacji artystycznej, rysem historycznym dotyczącym tańca i wychowania, oraz przedstawieniem korzyści wynikających z zastosowania tańca w edukacji.
W raporcie posłużono się metodą analizy dokumentów dostępnych w Internecie, dotyczących programów edukacyjnych z zakresu nauczania tańca w szkołach w wybranych krajach oraz literaturą przedmiotu. Analiza wybranych podstaw programowych miała na celu znalezienie w nich treści związanych z nauczaniem tańca, przeanalizowanie ich umiejscowienia i scharakteryzowanie celów kształcenia. Porównanie podstaw programowych służyło pokazaniu szerokiej perspektywy omawianego zjawiska, które może być przykładem dla rodzimych pedagogów i nauczycieli tańca, urzędników i naukowców.