Bałtycki Teatr Tańca zaprasza na drugą część projektu Niderlandy – premierę spektakli: Body Master Izadory Weiss oraz Falling Angels i Sarabande Jiříego Kyliána. Body Master to opowieść o Mistrzu, który w swojej hermetycznej rzeczywistości próbuje wykreować własny świat przy pomocy tancerzy. Falling Angels jest opowieści ą o tajemniczej magii uwodzenia, zmysłowości jako prawdzie o ludzkiej naturze. W Sarabande znikają płynne, falujące ruchy tak charakterystyczne dla wczesnych choreografii Kyliána, ustępując miejsca jego fascynacji prymitywnymi, rytualnymi tańcami.
Premiera zaplanowana jest na sobotę 8 listopada, a kolejne pokazy odbędą się w dniach 14-16 listopada w Operze Bałtyckiej.
Body Master
Tytuł najnowszej choreografii Izadory Weiss ma charakter ironiczny. Spektakl stanowi opowieść o Mistrzu, który w swojej hermetycznej rzeczywistości próbuje wykreować własny świat przy pomocy tancerzy, przywodzi na myśl wielkiego reformatora teatru Edwarda Gordona Craiga. Jego również uwiodła idea doskonałego Aktora – Nadmarionety zdolnego do precyzyjnego przekazania zaprogramowanych emocji. Przed i po Craigu było wielu wybitnych twórców uwikłanych w tragiczną sprzeczność pomiędzy pragnieniem demiurgicznej władzy nad poddanym mu artystą, a dążeniem do wydobycia z niego prawdy. Na przykładzie wymyślonej przez siebie historii Izadora Weiss po raz kolejny zmaga się z podstawowymi pytaniami o istotę tworzenia teatru i relacji pomiędzy wizją kreatora i artystami, którzy tę wizję wcielają w życie.
libretto, montaż muzyki, inscenizacja i choreografia: Izadora Weiss
scenografia: Hanna Szymczak
światła: Piotr Miszkiewicz
asystenci choreografa: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Filip Michalak
premiera: 8 listopada 2014
Falling Angels
Dla Jiříego Kyliána fascynujący aspekt kompozycji Reicha leży w jej rytmicznej strukturze, a szczególnie w użyciu środka stylistycznego zwanego phasing (fazowanie). Tworzy ona płynne tło, na którym choreografia może rozwijać się zupełnie niezależnie. Podczas kiedy zazwyczaj Kylián traktuje muzykę jako pierwotne źródło dla swoich choreografii, czyli opiera swoją pracę na (istniejącej) muzycznej strukturze dzieła, tym razem zaczął od tańca. Wynikiem jest pasjonujący i bezpośredni lot ośmiu tancerek.
muzyka: Steve Reich
inscenizacja, scenografia i choreografia: Jiří Kylián
kostiumy: Joke Visser
światła: Jiří Kylián (koncepcja), Joop Caboort (realizacja)
nadzór techniczny nad światłem/scenografią: Joost Biegelaar
asystent choreografa: Roslyn Anderson
prapremiera światowa: 23 listopada 1989, AT&T Danstheater, Haga Nederlands Dans Theater
premiera Bałtyckiego Teatru Tańca: 8 listopada 2014
Sarabande
Na tle Sarabande Bacha Jiří Kylián kontynuuje swoje poszukiwania odpowiedzi na podstawowe pytania dzieci. Proste struktury, banalne sytuacje, wizje jak ze snu, retrospekcje, elementy tańca i pantomimy pokazują, że odpowiedź na pytanie „Dlaczego?” nigdy nie nadejdzie. Pomysł Kyliána na Sarabandę zrodził się – jak wiele jego ostatnich dzieł – jako „przedsięwzięcie choreograficzne”. Spektakl, będący czarno-białym szkicem, który ma być ukończony i pokolorowany w umysłach widzów, odnosi się innych choreografii Kyliána, No More Play, Falling Angels oraz Sweet Dreams.
muzyka: Jan Sebastian Bach (opracowanie Dick Heuff)
inscenizacja, scenografia i choreografia: Jiří Kylián
kostiumy: Joke Visser
światła: Jiří Kylián (koncepcja), Joop Caboort (realizacja)
nadzór techniczny nad światłem/scenografią: Joost Biegelaar
reżyser dźwięku: Dick Schuttel
asystent choreografa: Patrick Delcroix
premiera światowa: 13 września 1990, AT&T Danstheater, Haga Nederlands Dans Theater
premiera Bałtyckiego Teatru Tańca: 8 listopada 2014
Spektakle Sarabande i Falling Angels są realizowane we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu „Zamówienia choreograficzne 2014”.