23 listopada, podczas 20. edycji AUDIO ART FESTIVAL odbędzie się premiera, współfinansowanego przez IMiT spektaklu „Dzoe” z choreografią Dominiki Knapik i muzyką Aleksandry Gryki,
w reżyserii Wojciecha Klimczyka.
AUDIO ART FESTIVAL zaprezentuje spektakl w ramach stałej promocji projektów premierowych zamówionych przez festiwal.
Premiera „Dzoe” jest realizowana dzięki pomocy finansowej Instytutu Muzyki i Tańca w ramach programu „Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych”.
Spektakl odbędzie się 23 listopada w krakowskim Bunkrze Sztuki o godz. 20.00. Serdecznie zapraszamy!
„Dzoe” to wspólna praca Harakiri Farmers (Wojciech Klimczyk i Dominika Knapik)
i kompozytorki Aleksandry Gryki zainspirowana rozważaniami Giorgia Agambena na temat statusu nagiego życia we współczesnym świecie. Będzie miała formę sola tańczonego przez Dominikę Knapik. Ważną częścią przestrzeni akustycznej będą dźwięki wytwarzane przez tańczące ciało solistki, rejestrowane na żywo i miksowane z przygotowaną uprzednio kompozycją w celu stworzenia intymnego, akustyczno-kinetycznego portretu nagiego życia. Artystki współpracowały już przy spektaklu „Nie-ja” (główna nagroda Nurtu Off 32. Przeglądu Piosenki Aktorskiej). Knapik i Grykę łączy bezkompromisowość w podejściu do ich artystycznych mediów. Obie tworzą dzieła na pograniczu estetyk, bardzo bogate pod względem treści i silnie nacechowane emocjonalnie. Obie artystki interesują szczególnie projekty, w których mogą podejmować współczesne problemy
i eksperymentować z jak najbardziej współczesnymi środkami ekspresji, ale też dla obu bardzo ważny jest warsztat.
Pomysłodawcą i dramaturgiem „Dzoe” jest Wojciech Klimczyk – dramaturg i reżyser, socjolog
z wykształcenia, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dominika Knapik – absolwentka PWST w Krakowie. Tancerka, aktorka oraz choreograf teatralny (m.in. współpraca z Radosławem Rychcikiem: „Versus” w Teatrze Nowym w Krakowie i „Fragmenty dyskursu miłosnego” w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, „Babel” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy w reżyserii Mai Kleczewskiej, „W małym dworku” w Teatrze J. Kochanowskiego w Opolu, „Opowieści zimowe” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, oba w reżyserii Igi Gańczarczyk).
W 2007 roku była stypendystką programu DanceWeb Europe oraz Art Stations Foundation (solo „jak wam się podobam?” prezentowane m.in. na Polskiej PlatformieTańca w 2008roku). Rok później tańczyła w spektaklu Towarzystwa Gimnastycznego „nic”. W 2009 zagrała między innymi w „Całopaleniu” w reżyserii Igi Gańczarczyk w Teatrze Nowym w Krakowie. Stypendystka ArtsLink 2009 (Dance New Amsterdam,NY). W 2010 roku wzięła udział w „Le Sacre” Teatru Dada von Bzdulow. W 2011 roku stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach którego wraz z Wojciechem Klimczykiem stworzyła spektakl „Moskwa”. W 2011 wyreżyserowała też spektakl „Testament optymisty” w krakowski teatrze Łaźnia Nowa, w którym także wystąpiła i była autorką choreografii. W tym samym roku autorka choreografii i tancerka/aktorka w spektaklu „Nie Ja” w reżyserii Igi Gańczarczyk, który zdobył główną nagrodę Nurtu OFF 32. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
Współzałożycielka kolektywu artystycznego Harakiri Farmers oraz Stowarzyszenia Humanistycznych Inicjatyw Twórczych Sztruks. Jest także członkiem [MINUS 20]collective, który zadebiutował w 2010 roku spektaklem “The Fork”.
Aleksandra Gryka – absolwentka wydziału kompozycji, dyrygentury i teorii muzyki Krakowskiej Akademii Muzycznej. W 2003 roku obroniła dyplom z wyróżnieniem w klasie kompozycji. Studiowała także w Central Washington University w USA oraz w Finlandii, Niemczech i Austrii. W latach 2003
i 2006 była nominowana do paszportu „Polityki” w kategorii muzyka poważna. W 2004 otrzymała nagrodę fundacji Christoph und Stephan Kaske-Stiftung za twórczość elektroakustyczną. Jej utwory wykonywane były w Polsce (Warszawa, Kraków, Wrocław, Katowice), Niemczech (Berlin, Hamburg, Jena), Holandii (Amsterdam), Wielkiej Brytanii (Londyn), we Francji (Marsylia), na Ukrainie (Kijów) oraz we Włoszech (Rzym). Współpracowała z festiwalami Warszawska Jesień oraz Sacrum Profanum w Krakowie, z berlińską grupą NOVOFLOT, zajmującą się operą współczesną, z zespołami muzyki współczesnej KWARTLUDIUM, NONSTROM oraz an_Arche, a także z Warszawskim Teatrem Wielkim, gdzie w 2005 r. zrealizowano jej balet oparty na opowiadaniu Stanisława Lema „Alpha Kryonia XE”. Komponowała muzykę do spektakli w teatrach dramatycznych w Warszawie, Wrocławiu, Toruniu, Częstochowie i Koszalinie.
Autorka muzyki do spektaklu „Nie ja” przygotowanego z Dominiką Knapik, Igą Gańczarczyk i Martą Pajek, który wygrał Nurt OFF 32. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w 2011 roku.
Wojciech Klimczyk – autor książek „Erotyzm ponowoczesny” i „Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca”. Doktor socjologii, autor pracy doktorskiej „Anthropology of Contemporary Dance Theatre. Dynamics of artistic practice”, visiting scholar na Wydziale Performance Studies New York University (2009). Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ, gdzie prowadzi zajęcia z teorii społecznej i historii oraz teorii tańca współczesnego.
Kiedyś wokalista zespołów shimmy i helsinki, dziś współtworzy jako reżyser i dramaturg kolektyw artystyczny Harakiri Farmers, z którym zrealizował spektakle „Keret” (pierwsza nagroda w konkursie „Nowe Sytuacje” festiwalu Malta 2008), „Beat Hotel” (pokazywany w Polsce, Holandii i Norwegii), „We Are Oh So Lucky” (koprodukcja z Aną Brzezińską, jedno z najważniejszych przedstawień tanecznych ostatnich lat w Polsce, pokazy na scenach krajowych, a także w Niemczech, Holandii, Danii i Rosji), „Moskwa” oraz „Sisters”, którego polska premiera odbyła się w grudniu 2011 roku w Poznaniu.
Członek międzynarodowego [MINUS 20] collective, który zadebiutował w 2010 roku przedstawieniem „The Fork”, do którego Klimczyk napisał tekst oraz przygotował dramaturgię. Jako dramaturg współpracował z holenderskim choreografem kanadyjskiego pochodzenia André Gingrasem, duetem Kirstine Ilum/Marek Zawalski oraz Dominiką Knapik, z którą przygotował jej debiutanckie solo „jak wam się podobam?” oraz wyprodukowany przez teatr Łaźnia Nowa w Krakowie spektakl „Testament optymisty”. Współzałożyciel Stowarzyszenia Humanistycznych Inicjatyw Twórczych Sztruks.