W środę 30 listopada 2016 roku, o godzinie 18.00, już po raz drugi na scenie Teatru ROZBARK w Bytomiu (ul. W. Kilara 29) odbędzie się finał autorskiego projektu Anny Piotrowskiej Ciało jako medium #2, realizowanego we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Myślw ruchu 2016.
Program adresowany był do młodzieży gimnazjalnej, licealnej i seniorów. Partnerami projektu było: Gimnazjum Nr 1 z oddziałami integracyjnymi im. ks J. Szafranka, Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 2, Bytomski Uniwersytet III wieku w Bytomiu. Projekt realizowany był w Teatrze ROZBARK i trwał od września do listopada 2016 roku. Głównym celem programu było poszerzenie wiedzy wśród uczestników z zakresu teatru tańca i ruchu, poprzez nieodpłatne wykłady z historii i teorii tańca, warsztaty praktyczne dotyczące cielesności, ruchu, pracy nad świadomością ciała, kompozycją, dramaturgią i pracy z tekstem. Ponadto projekt służył integrowaniu i budowaniu współpracy międzypokoleniowej poprzez sztukę tańca. W ramach programu uczestnicy mieli możliwość obejrzenia pięciu spektakli (zarówno z repertuaru Teatru, jak i przedstawień gościnnych), po których odbywały się spotkania Dyskusyjnego Klubu Sztuki Tańca „dekatesy”.
Program wieczoru:
inauguracja wieczoru: wykład Anny Dudy
pokaz krótkich filmów z przebiegu projektu (realizacja: Aleksandra Kranz)
prowadzenie wieczoru: Anna Duda, Aleksandra Kranz
Dzień święty święcić
Najważniejszą inspiracją w procesie stał się wykreowany przez każdego z uczestników dekalog. Zbiór najważniejszych zasad, zachowań wobec swojego ciała. Indywidualne propozycje stały się pretekstem dla kreacji ruchu i generowania emocji. Uczestnicy świętują możliwość obcowania z ciałem wobec którego projektują swoje plany, obawy i marzenia. Ciągła eksploracja inicjuje konfrontację z własnymi możliwościami jak również ograniczeniami.
koncepcja i choreografia: Kamil Bończyk
wykonanie: Monika Głuch, Basia Herisz, Paulina Jarzębowska, Marta Kawczak, Natalia Konik, Aleksandra Wiktoria Mołdawa, Piotr Pawlenka, Agata Piasecka, Klaudia Pytel, Julia Staszak, Marta Tabaka.
Izotopy miłości: dekonstrukcja
Spektakl inspirowany jest tekstem W promieniach Artura Pałygi oraz historią życia genialnej polki Marii Curie–Skłodowskiej.
Każdy atom ma swoją indywidualną masę, gęstość i pole siłowe. Poza świadomością przyciąga lub odpycha inne atomy. Czasami łączą się one w stałe związki tworząc nowe pierwiastki a czasami zderzają się ulegając anihilacji, wydzielając promieniotwórczą energię. Siła tego rozpadu oddziałuje na otaczające je środowisko, często prowadząc do katastrofy. Dobro jest nietrwałe. Nawet najlepsza rzecz w nieodpowiednich rękach może stać się źródłem destrukcji i zagrożenia.
choreografia i reżyseria: Piotr Mateusz Wach
konsultacje aktorskie: Angelika Tomasiak
tekst: Jacek Niepsujewicz
organizacja: Aleksandra Kranz
występują: Paulina Bociąga, Aleksandra Hantszel, Aleksandra Kupras, Paweł Matura, Katarzyna Mikulec, Kuba Nawrot, Antonina Pawlenka, Arek Popielarz, Martyna Sroczyńska, Laura Szewczyk, Anna Wachlarz, Julia Wiaderny, Martyna Wojnar, Wiktoria Zwirn.
Nie, nie chcę i chcieć nie będę
Jedno kocha. Drugie nie kocha. Dlaczego miłość staje się narkotykiem? Człowiek pragnie i zabiega. Za wszelką cenę chcąc obdarzyć miłością drugiego, spotyka go odmowa. Ktoś inny nie potrzebuje, nie pragnie, nie zabiega, nie chce i chcieć nie będzie.
koncepcja i choreografia: Szymon Dobosik
wykonanie: Stefania Borkowska, Ilona Dobrowolska, Zofia Golder, Stanisława Górny, Bożena Jankowiak, Magdalena Jankowiak, Ilona Król, Grażyna Krzyżanowska, Janina Nowicka, Ewa Pronobis, Katarzyna Rączy, Władysława Robotycka, Eugenia Świderska, Jolanta Tarnowska, Grażyna Walasek, Aleksandra Wojciechowska-Kusz, Kazimierz Wojtaszek.
czas całego pokazu: 100 min.
Projekt realizowany jest we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Myśl w ruchu 2016.
