W sobotę 24 października o godz. 19.00 Balet Dworski Cracovia Danza zaprasza do Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pandereckiego (Lusławice 250) na premierę pierwszego polskiego baletu narodowego Wesele w Ojcowie Karola Kurpińskiego i Józefa Damsego w choreografii Leszka Rembowskiego, w wykonaniu Orkiestry Kameralnej Akademii Muzycznej w Krakowie pod dyrekcją Macieja Tworka. Krakowski zespół specjalizujący się w tańcu historycznym od lat dba o polską tradycję tańca, promując ją również za granicą. Po raz pierwszy jednak Cracovia Danza sięga po klasyczny repertuar baletowy. Ciekawym uzupełnieniem będą tradycyjne pieśni obrzędu weselnego w wykonaniu śpiewającej białym głosem Magdaleny Wieczorek-Duchewicz.
Kolejny pokaz zaplanowany jest 9 listopada w Teatrze Ludowym w Krakowie.
***
Taneczna opowieść o weselu w podkrakowskim Ojcowie stała się pretekstem do pokazania polskiej tradycji. Spektakl, który miał prapremierę w 1823 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie stał się manifestacją polskości. Autorem choreografii byli wówczas: Julia Mierzyńska, tancerka baletu warszawskiego, pierwsza wykonawczyni słynnego solo-mazura z dzieła Kurpińskiego i Damsego oraz Maurice Pion. Spektakl okazał się scenicznym przebojem – w XIX wieku gościł na warszawskiej scenie ponad 400 razy.
Popularność Wesela w Ojcowie była tak wielka, że tańce z tego przedstawienia trafiły na salony i sale balowe, a wiele wskazuje na to, że „(…) spektakl ten stał się wzorem dla praktykowanej podówczas kuligowo-zapustowej maskarady tzw. wesela krakowskiego, która stała się ulubioną rozrywką dworkowej szlachty i niewątpliwie przyczyniła się do rozpowszechnienia krakowiaka na terenie niemal wszystkich ziem dawnej Rzeczypospolitej” – notuje w pracy naukowej o tańcu polskim dr Tomasz Nowak, muzykolog z Uniwersytetu Warszawskiego. Zabawę tę opisał również w swoich pracach Oskar Kolberg.
W 1851 roku zespół Teatru Narodowego pokazał Wesele w Ojcowie w Sankt Petersburgu wzbudzając tam ogromny zachwyt rosyjskiej krytyki i publiczności. Polskie tańce narodowe podbiły Rosję swoją żywiołowością. Nie małą zasługę miał w tym zapewne temperament warszawskich tancerzy. W 1911 roku balet Wesele w Ojcowie został wznowiony i utrzymywał się w repertuarze Teatru Wielkiego w Warszawie w różnych opracowaniach niemal do 1939 roku. Ponadto w latach międzywojennych można go było zobaczyć jeszcze m.in. w Poznaniu, Katowicach, a także zagranicą m.in.: w Nowym Jorku, Petersburgu czy na Lazurowym Wybrzeżu. Zdarzało się, że balet był rozszerzany o inne kompozycje. Po wojnie polskie teatry sięgały po ten tytuł kilkakrotnie, zaś po 1989 roku spektakl ten wystawił tylko zespół Mazowsze. Odbyło się też kilka prezentacji muzyki z baletu w wersjach koncertowych. Ostatnie z nich miało miejsce w 2011 roku w Filharmonii Narodowej. Teraz Wesele w Ojcowie, dzieło taneczno-muzyczne powraca w pełnej okazałości za sprawą Baletu Dworskiego Cracovia Danza.
Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, impresario Cracovia Danza
Karol Kurpiński, Józef Damse
Wesele w Ojcowie
pierwszy polski balet narodowy
inscenizacja i choreografia: Leszek Rembowski
asystent choreografa: Dariusz Brojek
kostiumy i scenografia: Zofia de Ines
kierownictwo muzyczne: Maciej Tworek
występują:
Balet Dworski Cracovia Danza
Orkiestra Kameralna Akademii Muzycznej
Magdalena Wieczorek-Duchewicz – śpiew
***
Organizatorzy: Fundacja Ardente Sole, Balet Dworski Cracovia Danza
Współorganizatorzy: Akademia Muzyczna w Krakowie, Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach
Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.
Projekt jest współfinansowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.
Spektakl Wesele w Ojcowie został zrealizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Zamówienia choreograficzne 2015.